Doodgaan

Kijk. Als je nou tòch moet doodgaan, dan is Veneti:e misschien wel een mooie plek. Gisteravond Henk van Ulsen gezien. Op een podium in Tilburg. Met een tafel en een stoel, wat flessen (het water van Venetië?) en enige filmfragmenten en close-ups van de meester zelf op een scherm. "Dood in Venetië" van Thomas Mann lag handgeschreven voor hem en hij las het voor. Anderhalf uur lang. Het verhaal over verlangen, schoonheid en teloorgang. Bewogen en indrukwekkend.
Van Ulsen wordt dit jaar tachtig. Hij wilde het stuk persé nog een keer spelen, maar volgens de verhalen had hij grote moeite om het uit zijn hoofd te leren. Daarom werd voor deze vorm gekozen. Mooi in al zijn simpelheid. Anderhalf uur aan zijn lippen gehangen.

Geen reacties

(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om commentspam te voorkomen, moet je deze vraag even beantwoorden.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.