Gerard

Gerard

't Was lang geleden dat ik hem gehoord had, qua optreden. Qua mens kom ik 'm weleens tegen, maar op het podium lang niet. Tè lang niet, bleek vandaag. Ik was er getuige van toen hij begon. Hij kwam over de vloer bij de omroep waar ik toen werkte en waar ik nu werk. HIj was een exponent van Brabants patriotisme. Wij tegen de rest. Als omroep omarmden we hem. Maakte liedjes die ons allemaal raakten. Gevoelig. Herkenbaar. In het hart. Ik heb het over Gerard van Maasakkers, zoon van een tuinder uit Nuenen. Hij groeide en groeide. Ik ging andere dingen doen en we verloren elkaar uit het oog. Vandaag stonden we oog-in-oog. Hij op een podium met zijn Vaste Mannen, ik in het publiek. Ik heb stiekem wat traantjes weggepinkt. Hij had het publiek in zijn greep. Het zal je maar gebeuren als artriest, dat je een of twee woorden zegt en het volk weet al wat er komt èn...zingt mee. Hij stààt op het podium. Hij lacht. Hij heeft geweldig contact met zijn publiek en hij straalt mèt zijn Vaste Mannen uit dat-ie er zin in heeft, dat ze er zin in hebben. Heerlijk, een zondagmiddagconcert in een bijna herfstzonnetje.  Dit jaar is het dertig jaar geleden dat hij zijn eerste elpee uitbracht ( "Zo'n grote zwarte schijf die ge aan twee kanten kont afspele"....). Volgens mij heb ik hem nog ergens, gekregen destijds van die jongen uit Nuenen, die tuinderszoon.

Eén reactie

Tim (URL) - 02-09-’07 20:10
(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om commentspam te voorkomen, moet je deze vraag even beantwoorden.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.