Georgette
We hebben een nieuwe (virtuele) huisgenote. Georgette heet ze.
Georgette is de uitbaatster van gastenverblijf De Granaetappel in het hartje van Antwerpen.
Over haar verblijf heb je eerder al wat kunnen lezen: kost goud geld, maar is prachtig en ligt petrfect.
Georgette regelt de zaken. Het lijjkt van niet, maar toch.
Zondagmorgen wilden we na een overdosis jacuzzi en massagedouche ontbijten, wij zijn vroeg wakker. De benedenverdieping, waar de ontbijtzaal is, was hermetisch afgesloten. Dan maar een wandeling. En nog een. En nog een. No way, de deur bleef dicht.
Dan maar 'ns Georgette gebeld. Achhhh! Die was onderweg, nam vandaag een trein later, want het was de afgelopen maanden al vermoeiend genoeg geweest. Je zou wedend worden als (dikbetalende) gast. Maar niet op Georgette. Fladdert binnen met een stralende glimlach. "No spang", zeggen ze in Parimaribo, geen stress. Alle gasten zitten aan tafel en hebben in een mum van tijd wat lekkers op tafel. G. fladdert: "Ha ik heb gevraagd of je nog koffie wilde, moet ik wel het potje meenemen, ha ha ha." Sinaasappelsap? "Komt zo, maar dat kost altijd zoveel tijd.....een voor een...."
Ze fladdert en ze wervelt, aan één stuk door en lacht en lacht. Een voorbeeld!
In onze keuken hangt nu een papier: Denk aan Georgette. Wie de neiging heeft tot stress en dat leest....glimlacht...