Ik ben gezegend met meer vriendinnen dan met vrienden. Da's al zo sinds mijn geboorte. Je leert ermee leven. Ik heb er geen last van. Een lieve en trouwe vriendschap heb ik met een ex-collega die honderd jaar geleden als stagaire bij mij het vak kwam leren. We zijn elkaar nooit meer uit het oog verloren en in voor- en tegenspoed wisten we elkaar altijd te vinden. Welnu, bij die vriendin waren we het afgelopen weekeinde. Een avondje "verantwoording afleggen" aan de sponsors en geïnteresseerden in Cay cama. Een micro ontwikkelingshulp project avant la lettre. Meer micro kan niet: het draait om een gezin in Equador dat geen cent te makken heeft. Afgewogen worden ze geholpen via geld dat van vrienden, bekenden en anderen komt. Het was indrukwekkend. Iedereen zou daar gewoon wat aan moeten bijdragen. Vind ik. Kijk maar eens op hun site: www.cayacama.nl of stuur een mailtje als je wat meer wil weten: post@cayacama.nl . Doen hè?