30 06 07 - 10:37In de mallemolen van het leven...

Het liedje zit al 24 uur in mijn hoofd....."....draai je allemaal je eigen rondje mee....." In de mallemolen van het leven kom je allerlei mensen tegen. En soms blijft er wat hangen. Heddy Lester bijvoorbeeld, vorig jaar opgeduikeld toen ik een ronde tafel gesprek met kinderen van kampouders leidde. Het klikte. Gisteren eindelijk naar haar programma "10Duizend zakdoeken" geweest. Een uur lang grijnzen, lachen, ontroering, confrontatie. Heddy's ouders zaten in Vught. 'Het theater en haar gulle lach zijn haar pantser tegen....ja, waartegen eigenlijk. Het programma is indrukwekkend temeer omdat ik elementen uit het programma al eerder van Heddy zelf gehoord heb.
En dan die andere bijzondere ontmoeting deze week: we waren drie toen de foto van ons beide gemaakt werd. Een jongetje verkleed als boer en een meisje in een prachtig wit jurkje. Allebei een snoepzak in de hand en grote ogen. Carnaval 1957. Door toeval kwamen we elkaar weer op het spoor. Beide hebben we dezelfde foto al die jaren met ons meegesleept. Vandeweek bijgepraat. We komen uit een zelfde soort nest: hardwerkende middenstanders. Elkaar vijftig jaar niet gezien. Beide het nodige meegemaakt: leed en geluk. Een bijzondere ontmoeting was het. Het zal wel met leeftijd te maken hebben, maar de laatste tijd duiken meer mensen, gedachten, herinneringen uit het verleden op.
En dan zit er nog wat aan te komen. Maandag een paar dagen naar Spanje. Mozaïken. Jawel. Vriendin Karin Bruers  (La Bruers voor intimi) heeft bedacht dat haar Social Sofa's gemozaïekt kunnen worden. En waar kan dat beter dan op de plek van Gaudi. Ze heeft een optrekje gehuurd in de buurt van Barcelona en een aantal kleurige en keurige vrienden en vriendinnen uitgenodigd. We moeten allemaal vier uur per dag aan de banken werken. En verder: poetsen, koken, muziekmaken, lachen. Yes indeed, in de mallemolen van het leven.......

Oja, dit is het optrekje, soms zit het mee, soms zit het tegen in het leven....

10 06 07 - 09:25Brand, brand !! Water ??

Het suddert al een etmaal in mijn hoofd. Op de voorpagina van NRC Handelsblad. Er is een tekort aan bluswater in Nederland. En daarom laten 's lands spuitgasten (wat een heerlijk woord nog steeds hè?) steeds vaker een pand gewoon uitbranden: "We gaan niet voor de verzekering werken". Een tekort aan bluswater....want...en dan komt er een heel verhaal. Het allermooiste is dat de watrleveranciers in dit land in een reactie op dit probleem zeggen dat ze ervan weten, maar dat ze geen leverplicht hebben aan de brandweer. Nederland, beschaafd land, anno 2007: Geen leverplicht. Sta je daar als brandweerman...

05 06 07 - 08:24Gedicht

Elke morgen begint mijn werkdag met een gedicht van het project Laurens Jansz. Coster in mijn mail. Als een rustige opstarter. Vandaag was het deze:

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
O'Mill: http://www.dbnl.nl/auteurs/auteur.php3?id=omil001
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

       H2O Jé

        In Connecticut
        In 'n waterput
        verdronk m'n tante Eefje.

        Nog jaren later
        dronk oom het water
        uitsluitend door een zeefje.

        John O'Mill (1915)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Laurens Jz. Coster is een vrijwilligersproject.
Website: http://cf.hum.uva.nl/dsphome/ljc/
Redacteur: Raymond Noë
Reacties, bijdragen: eon@planet.nl
Aan- en afmelden: http://www.engage.nu/mailman/listinfo/coster-l
Project Laurens Jz. Coster

04 06 07 - 21:49Exclusief Armand

Verdomme, geen camera bij me en geen mobieltje.
Zondagmiddag, onderweg van Hamburg naar huis. Radio2: "Ben ik te min..." van Armand. Voor ons een begrip. Voor mijn Hamburgster niet.
"Armand? Ben ik te min? Nooit van gehoord." Tsja als je pas zestien jaar in Nederland woont zou dat best weleens kunnen.
Zondavond, wandeling met de hond. Wie zit in een tent aan het kanaal? Juist: de heer Herman van Loenhout uit Eindhoven, beter bekend als Armand van "Ben ik te min..."
Als ik hem vertel dat mijn levenspartner ZIJN lied niet kent, kijkt hij glazig, want iedereen kent het toch? (ok, de glazige blik kwam ook een beetje vanwege het kanon van een joint die hij rookte). Als hij hoort dat ze Duits is, kijkt hij haar aan en zegt: "Dan doe ik de Duitse versie voor jou"
En zo kon het gebeuren: een concert van één persoon voor één persoon, in een lege tent aan het kanaal in Tilburg:  Bin ich zu gering, bin ich zu gering weil deine Eltern mehr Knete haben als meine? Bin ich zu gering weil dein Vater ein grossere Schlitten hat als meine.... 
Ontroerend hè?