31 08 05 - 10:58Uit....

En dan ineens gebeurt het weer. Een telefoontje. Dood. Hartaanval. 53 jaar. Een collega die ik al heel erg lang ken, zo'n 27 jaar ongeveer. Gezond geleefd, wel altijd en veel en hard gewerkt. Teveel. Hoofdschuddend had ik het er laatst nog met hem over. Grappen en grollen makend over zijn bankrekening die onderhand wel zou moeten overlopen, omdat hij als freelancer NOOIT neen zei als hem wat gevraagd werd. Wat het ook was, weliswaar gestuurd en aangestuurd door zijn vrouw, hij kwam altijd om zijn klus te doen. Maakte min of meer deel uit van het peloton van de Tour de France en kende dat wereldje als zijn broekzak. Schreef talloze boeken over zijn wielersport. Laatst hadden we ter redactie dus zo'n gesprek: "Hoe lang doe je de Tour de France eigenlijk nog Wim? Op een gegeven moment moet je toch wat rustig gaan doen...?" Hij zei: "Daar ga ik mee door, tot ik er bij neer val...." Het kwam uit de grond van zijn hart. Vanmorgen gebeurde dat dus. Hij viel erbij neer. Dood. Hartaanval. 53 jaar. Als het zo dichtbij is komt het wel erg dichtbij...

30 08 05 - 07:09Nieuws van de Dag

Ik zal wel in de prehistorie leven. Niet meer van deze tijd zijn. Deaf, dump and blind. Maar ik kan er nog niet aan wennen, ik wìl er niet aan wennen, aan zo'n bericht op de voorpagina van NRC-Handelsblad:

Ajax-Feyenoord zonder rellen fans

AMSTERDAM-29 aug. De voetbalklassieker Ajax-Feyenoord is gisteren in de Arena zonder supportersrellen verlopen. Feyenoord won met 2-1 van de Amsterdamse rivaal.

Ik weet het. Ik ken de voorgeschiedenis. Maar het blijft toch bijzonder dat het nieuws is vanwege het woordje zonder. Toch ?

28 08 05 - 22:06Embargo

Journalisten zijn gebenedijden, zei Martin -God hebbe zijn ziel- van Amerongen ooit. Terwijl ik dit schrijf denk ik: zou de generatie van aanstormend journalistiek talent eigenlijk wel weten wat gebenedijden zijn? However, gebenedijd voel ik me dit weekeinde omdat ik een boek heb gelezen waarvover ik niks mag zeggen. Geschreven door een vaderlandse schrijver die al geruime tijd hoog in de top tien qua kwaliteit staat. Pas in het begin van de septembermaand begint het publiciteitscircus. Ik zeg er niks over, ondanks dat ik tegen embargo's ben. Maar ik heb het ook nog niet helemaal uit. Dat ga ik nu doen....we'll keep in touch.

24 08 05 - 14:16iPod (3)

Zo, het staat er allemaal op. 1433 nummers. Voor 4,3 dagen muziek (computers kunnen rekenen!). 5,68 Gigabyte. Het witte iPodje van Apple heeft de ruimte voor 20 gigabyte. Dus er is nog wat ruimte. Vandeweek in een krant gelezen dat 1,6 miljoen Nederlanders een mp3 speler hebben. Dus ik ben in (goed) gezelschap. Heb nu ook al gepodcast. Wazeggu? GEPODCAST heb ik. (Ik podcast, jij posdcast, hij/zij podcast, wij podcasten...etc.). Podcasten: radioprogramma's ergens vandaan getoverd, opgeslagen en op mijn appeltje gezet. En tussendoor muziek die ik al jaren niet meer gehoord heb....alle genres, voor alle stemmingen. Voor het slapengaan, met een boek, nog even zachtjes luisteren.....ben benieuwd wanneer nou eens de ene of andere blogger dit alles genadeloos neersabelt.....

21 08 05 - 11:07iPod (2)

En zo kan het dus gebeuren dat in één weekeinde bijna achthonderd nummers (2,4 dagen muziek! zegt het bijbehorende programma iTunes -kleine "i" grote "T"-) van mijn cd-verzameling naar mijn i-Pod verhuisden.  Muziek waarvan ik niet eens meer wist dat ik die (nog) had. Gered van de ondergang, gered van het definitief verstoffen. Van Allison Moyet tot Candy Dulfer ("Jammer dat je er niet was," schreef ze op hoes, met een kusafdruk !), van The Hilliard Ensemble tot het vertelde verhaal van De Kleine Prins. Van......teveel om op te noemen. Eén nummer miste ik. Get Ready van Rare Earth, de 21 minutenversie. Niet meer te vinden, maar na een oproep op Marktplaats kreeg ik tientallen behulpzame reacties. In Arnhem is nu iemand die ik niet ken voor mij het nummer op een cd-tje aan het zetten. 'Want," zo mailde de onbekende, "die mag in geen enkele collectie ontbreken.." Mooi dat dingen zo makkelijk gaan. Inmiddels heb ik voor de eerste keer mijn eigen oordopjes (Wat een rust !) van mijn eigen Appel in mijn eigen oren: "Alle cried out!!!" zingt Moyet zelf, helemaal voor mij alleen.

20 08 05 - 09:42iPod (1)

Het moest er een keer van komen. Na lang snuffelen, twijfelen en oriënteren, de afgelopen week toegeslagen. Met een kleine "i" en een grote "P". Een iPod. Via internet besteld en betaald bij Apple. Alleen het vervolg van zo'n bestelling al! Om de dag krijg je een mailtje waar het ding ongeveer is, nadat de appel-fabriek het heeft geshipped. Waar het nou precies vandaan komt weet ik niet: Amerika, California? China, want daar is in elkaar gezet? Het ding heeft 20gb. Ben nu al uren de CD's die er toe doen op mijn pc te zetten. Ben nog niet op de helft en zag dat ik net ongeveer voor "1,2 dagen (410 nummers)" heb opgeslagen. Dat zijn nog geen 2 gigabyte. Dat ding krijg ik dus nooit van mijn leven vol. Interessant is ook de selectie die je in zo'n geval maak. Hoeveel in de kast staat dat nu over de rand valt en niet in het Wondere Witte Appeldoosje terecht zal komen. Dat is het lot van de tijd en de smaak, blijkbaar. Interessant is ook dat hetzelfde appel-doosje dat gisteren bezorgd werd, met hetzelfde appeltje erin, bij de plaatselijke V&D 40 euri minder doet. Daar had ik weer via Musicminutes of andere programma's prachtmuziek van kunnen kopen. "Maar op deze iPod (kleine "i", grote "P") staat wel je naam gegraveerd, dat heeft die van V&D niet..." zei mijn Kleine Vriend gisteren troostend. "Da's ook weer waar," zou Mat Herben zeggen.

18 08 05 - 23:07Samenraapsel

Het gaat steeds gemakkelijker tegenwoordig. De politiek spreekt af hoe slecht dec lucht mag zijn. Door het verkeer wordt die norm niet gehaald. Dus wordt de norm bijgesteld. De politiek spreekt af dat een Scharrelkip een Scharrelei legt als die kip buiten gescharreld heeft. Nu moeten de kippen even naar binnen. Dus wordt de wet even veranderd: het ei van die binnen scharrelende kip blijft toch een scharrelei. Tsja.

Nu ik toch "tsja" zeg: wat moet ik ervan denken?Ik schrijf een stukkie over fitness en ik krijg veek reacties. Herkenbaar? Af te raden? Jaloers? Weetniet.

14 08 05 - 09:42Confrontatie

Hij is een paar jaar ouder dan ik. Ging door het leven als bon vivant en bereisde alle wereldzeeën. Stortte zich in gewaagde en minder gewaagde avonturen, met meer en minder succes. Had wel vaak iets eenzaams, maar was ook open, hartelijk en had een prima gevoel voor humor. Droeg de mooiste kleren en reed in de meest extravagante auto's. Had van tijd de meest exotische vriendinnen. Ik heb het over een familielid van me. Twee jaar geleden kreeg hij een hersenbloeding. Zocht hem destijds een keer op in het ziekenhuis en daarna heb ik het laten sloffen. Zò close waren we nou ook weer niet, was het alibi. Gisteren was hij -gehaald en gebracht- op familiebezoek. Hij begrijpt alles wat je zegt, maar kan niet antwoorden. Hij weet de woorden, maar het lijntje naar het uitspreken is geknapt. Hij fluit als hij wat vertelt en gebruikt veel gebaren. Tekent op tafel denkbeeldige tekeningen, om wat duidelijk te maken. Maar lacht als vanouds en geniet als hij tussen de mensen zit. Wordt boos op zichzelf en op de anderen als ze hem niet begrijpen. Zijn vocabulaire is tot bijna nul gereduceerd. Wat er regelmatig en hartgrondig uitkomt is: "Godverdomme !". Bijna elk gesprek eindigt in een fluitsignaal waarbij hij een bergafwaartse beweging maakt. Dat begrijpt iedereen: "Bedoel je te zeggen dat het bergafwaarts, steeds slechter gaat?" Dan komt met stevige overtuiging een van de weinige andere woorden uit zijn mond: "Ja!!!!!!!!" De uitroeptekens horen erbij. Wat een confrontatie. Hoe triest. Hoe dichtbij.

13 08 05 - 08:11Lijf en leden

Straks gaat het gebeuren. Niet dat het echt nodig is. Hoewel. Op zich ziet alles er zo op het eerste oog nog vrij strak uit, zeker als ik naar anderen om me heen kijk. En nu ik de trouwe strakke Levi's 501 vervangen heb door wat wijdere exemplaren, lijkt het ook beter. Maar toch. Fitness. Deze week een rondje gemaakt langs de Wondere Wereld der Fitness-tempels in mijn woonplaats. Vandaag ga ik aan de slag, sterker nog: zo dadelijk. Het voornemen is: twee keer in de week. Beetje op zo'n lopende band rennen, stukje roeien zonder water en waterkant, beetje buikspieren, beetje sauna, beetje zwemmen. Op de fiets ernaartoe en terug. De afgelopen zes jaar had ik prima smoezen ("geen tijd") om het niet te doen. Maar nu ik wat meer in een diensten-ritme ga draaien, moet er wat meer ruimte zijn. Ik was van plan oud te worden, dus dan moet het lijf wel in conditie blijven. Ik ben benieuwd, ik verheug me op de intake van zo dadelijk.

11 08 05 - 12:26Genant ?

Een van de mooie dingen van ons werk is dat je sms tegen bijzondere berichten oploopt:

De politierechter in Breda heeft een man veroordeeld die had gedreigd naaktfoto’s van zijn ex te verspreiden, als hij zijn invalidenparkeerkaart niet van haar terug zou krijgen. De verdachte uit Drunen had al van alles geprobeerd om zijn kaart na de scheiding terug te krijgen maar niets hielp. Daarom schreef de man een brief aan zijn ex-vrouw waarin hij dreigde naaktfoto’s, uit de tijd dat ze nog getrouwd waren, naar kennissen, de buren, de sportschool en haar werk te sturen. De man uit Drunen heeft erkend dat het ‘gênant’ was. Hij kreeg 20 uur werkstraf en twee weken voorwaardelijk.

Bij zo'n bericht probeer ik me voor te stellen hoe dat nou zo gaat. Verliefd, verloofd, getrouwd. Seks. Spannende seks. Steeds een stapje verder: "Zal ik eens foto's maken...." En dan jaren later: de vlam is uit, uit elkaar, ruzie. Alles geregeld behalve die vermaledijde parkeerkaart. Ieder woont weer op zichzelf en bij het overhuizen vindt hij de foto's van toen.....als ik nou eens....

07 08 05 - 09:07Zegeltjes en punten

Als je een paar jaar geleden aan mijn lief zou vragen wat zij opmerkelijk vond aan ons Kaaskoppen, kwam steevast een opmerking over zegeltjes en punten. Hoofdschuddend zag ze hoe wij overal waar het maar kan ja zeggen op de vraag: "Zegeltjes erbij...?" Nu is ze er inmiddels aangewend. Ik kan het ook niet laten. Altijd zegeltjes en punten, als ze voor niks zijn. En vervolgens lopen de AirMiles, Freebees, Powerpoints en weet-ik-veel wat nog meer maar op. Ooit heb ik gelezen dat organisaties zouden omvallen als heel Nederland op slag alle rondzwervende punten en zegeltjes zou inleveren. Enfin, hoe kom ik hierop ? Gisteren wilde ik cd's van Jack Johnson kopen. Bij de Freerecord-shop. En ik bedacht net op tijd bij het afrekenen dat Freerecord toch iets heeft met Freebees van BP. Dus, vraag aan verkoper: "Ik heb een Freebees-kaart, kan ik daar wat mee?" Zegt de verkoper glimlachend: "Ja, betalen. Geef maar hier." Kaartje in een gleufje. Klik-klik-klik. "U hebt betaald meneer." Ik hoefde geen een harde eurocent bij te betalen. Sterker, ik had nog veel meer kunnen kopen zonder te betalen. Soms zijn er leuke verrassingen. Toch ?

PS Wie Jack Johnson nog niet kent: fiets maar eens even hier naartoe.

04 08 05 - 21:42Geen zin

Heb nog even geen zin om te zitten en te schrijven. Ben na mijn vakantie aan een nieuw (werkend) deel van mijn leven begonnen en moet mijn ritme vinden. Daarom doe ik het maar even met een foto. Gemaakt door mijn buurman die wij geheel en al toevallig met zijn gezin tegenkwamen in Italië. Op een boottocht door de delta van Caorle kwamen we dit beeld tegen. Ik wist het al: in Italië kun je alle kanten op....

02 08 05 - 21:33Amarillo

Tsjongejonge wat zijn ze bij Defensie bij de tijd. Sturen ze van die flinke "onze jongens" naar Afghanistan. Met in hun gezelschap, voor het vermaak, Albert West. Ik heb niks tegen Albert West, echt niet. Maar volgens mij zit er een verschil van wel vier generaties tussen de doelgroep en de opgetrommelde artiest. Toch ? Lief dat-ie mee wil, maar The way to Amarillo is toch wel different cook, dan datgene dat deze jongens tot zich plachten te nemen....je zag onze jongens op tv ook wat schutteren: afserveren is ook weer zowat...

01 08 05 - 15:38Aperto

Het tegenovergestelde van "gesloten" is in het Italiaans"aperto. Jawel, we zijn er weer. En in deze eerste verse aflevering geen woord over mensen in bikini danwel zwemslip (het woord alleen al: zwemslip). Ik ga hier niet vetellen dat sommige mensen toch ècht beter wat anders aan kunnen trekken, op vakantie. Ik heb het ook niet over de Nederlandse ontbijttafels op de camping die allemaal vol staan met pindakaas en hagelslag. En bij het avondeten: ketchup en ketchup en mayonaise en mayonaise. En we hebben het ook niet over blikken Boterhamworst en Smac, van thuis meegebracht. En ook niet over de Nederlanders die kost wat kost moeten proberen om zelfs de meest eenvoudige campingregeltjes te negeren. En ook niet over veel te veel prachtige jonge mensen (ok....meisjes vooral) in de mooiste bikini's. Daar ga ik het dus niet over hebben. Het was goed en mooi en buiten de camping was gelukkig veel moois te zien en te beleven in het altijd gastvrije en dansende Italië. Het was wel even wennen vanmorgen bij de Jumbo: "Houdoe" in plaats van "Arrivederci e buon giornata...."