31 07 04 - 17:58Imago

Las vandaag ergens een artikel over iemand die artiesten en zo begeleidt in hoe ze eruit moeten zien. Al zo oud als de weg naar Christus. Wat wil je uitstralen, wat wil je dat de mensen oppikken van je boodschap, van je verhaal. Denk dan na over hoe je dat communicieert. Hoe je het opschrijft, hoe het eruit ziet. Hoe je er zelf uitziet. Ik voel me soms een ouwe lul als ik tegen een jonge collega zeg dat hij echt niet altijd in T-shirtje naar een klus kan gaan, omdat de mensen die hij of zij moet interviewen daardoor afgeleid worden of de interviewer niet serieus nemen en dat dat dus uiteindelijk zijn weerslag heeft op het verhaal waarmee je thuiskomt. Neen, altijd stropdas hoeft ook niet (meer). Op tv is het nog belangrijker: als je er niet gewoon, goed fatsoenlijk uitziet, niet tè, niks tè, dan blijft je boodschap niet hangen. Als je er slordig uitziet, blijft bij een kijker alleen hangen dat die man of vrouw er slordig uitzag. Maar waar het over ging ? In het artikel kwam ook Maxima aan bod. Dat ze er tegenwoordig niet meer goed uitziet. Ik denk dat dat de invloed is van de Garderobe-Generaal van Bea. Maar goed. Ik bedacht me dat ik al maanden een heel mooie foto van haar heb. Zomaar ergens van het net geplukt, omdat-ie zo mooi is. Vraag me af wat de imago-mevrouw daar nou van zou vinden...

31 07 04 - 07:03Regen en verdoemenis

Goed dat het in Nederland bijna nooit regent.  De nieuwe portfoons van de politie doen het niet goed als ze vochtig worden. "Maar ja," zegt het Ministerie van Binnenlandse Zaken: "Nergens staat dat ze waterdicht moeten zijn...." ABNAMRO heeft haar knopen geteld. Kreeg iedereen twee weken geleden een bericht dat enveloppen en afschriften voortaan geld gaan kosten, deze week werd er een brief rondgestuurd dat ze er toch mar vanaf zien. De rijkere klanten hadden aangegeven dat ze dit toch wel onoverkomelijk vinden. Ja, logisch, die mensen zijn niet voor niks 'rijkere klant' geworden: op de kleintjes letten. De grap is dat ik ook zo'n brief kreeg. Rijkere klant? Ik ? Constant in het rood en een hypotheek zo hoog als een berg in Italië. Haha. En dan de hosties. De Benedictijnen in Vaals stoppen met het bakken van hosties. Wat zeg je? Wat zijn hosties? Sorry, dat zijn kleine platte stukjes brood die in een Heilige Mis door een priester worden omgetoverd tot een deel van het lichaam van Christus en als je ter communie gaat, krijg je zo'n plakje, waardoor al het ware een stukje van Jezus in je komt. Het klinkt als kannibalisme, maar dat is het niet.  Niets is meer als het was: de Benedictijnen stoppen ermee, geen mankracht meer. En V&D sluit ook al een hoop winkels. Het land gaat naar de verdoemenis.

30 07 04 - 07:21Boos

Gullit is boos: figureert in de Story met zijn (mooie) dochter, staat in het verhaal dat hij aan de rol is met een andere vrouw. Boos dus. Een Hagenaar is boos: hij was bezig met het schilderen van een zebrapad voor zijn huis. Dat mocht niet. Kinderen zijn boos, want de scoubidous gaan uit de schappen. Fons Spooren is boos (en beduusd) wat hij moet terug het gevang in. Twee Engelse broers zijn boos: ze hebben achttien jaar onschuldig in de cel gezeten. Ze krijgen een schadevergoeding, maar moeten wel voor achttien jaar kost en inwoning betalen. De wilde bij is boos, want die verdwijnt. Maria Henneman is (weer) boos omdat in de Volkskrant weer eens werd geschreven dat ze het ooit deed met de huidige Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen. Hells Angel Big Willem is boos omdat hij zijn wapen moest afgegeven. Televisiekijkers zijn boos omdat Frits Bom geldleningen probeert te verkopen in tv spotjes. Wat zijn er toch veel mensen boos op een doordeweekse vrijdag.

29 07 04 - 20:07Op weg naar Brabant...

Mijn baas woont vanaf deze week in Brabant. In de provinciehoofdstad. Zijn hele gezin heeft de spullen gepakt om van Huizen -waar het hele gezin al een leven lang woonde- de Grote Rivieren over te jumpen. Om een of andere reden bracht mij dat bij het gedicht van Harriët Laurey over Brabant. Laat zij nou net deze week het aardse voor het hemelse verruild hebben. Dat gedicht. Vroeger vond ik het heel mooi en heel waar. Inmiddels heeft het meer iets van: als het zo allemaal zou zijn, zou het wel heel mooi zijn. Want veel mooie kanten zijn ook weg, zowel in het landschap als bij de mensen. Maar het is en blijft altijd: wat je er zelf van maakt en soms kan het ook heel mooi zijn, ook in Brabant. Even de ogen half dicht, in gedachten een mooi peppel-landschap tussen Rooi en Best....

Op weg naar Brabant

Op weg naar Brabant wordt de wereld warmer,
Inniger leven doet zich aan mij voor,
Vanuit de lage hoeven dringt het door
En rekt zich uit in de gestrekte armen
Van populieren duizelend van licht.
Dit licht, ik kom het in de mensen tegen.
Ik zie het in hun oogopslag bewegen
En rimpels krijgen op een oud gezicht.
En nergens is het kinderlijk geluid
Zo zuiver afgestemd op vogelzingen,
En nergens komen de gewone dingen
Zo openhartig voor zichzelve uit.
En nergens ligt een glimlach zo gereed
Als waar de wereld land van Brabant heet

29 07 04 - 09:30Raak 3

Even een update: één motorfiets en vijf autoradio's was de totale buit van afgelopen week.

28 07 04 - 07:28PC Hooft-trekkers

OJ Simpson had er een, althans een voorloper. Een vriendin van me reed er mee door Paramaribo, met geblindeerde ruiten. Je komt ze steeds vaker tegen in stad en land. S.U.V.'s, Sport Utility Vehicles. En vaak zitten er verrassende lieden in. Je verwacht vadsige, goudbearmbandde, verkeerde mannen. Maar als je ze inhaalt -als dat lukt- zitten er vaak verkeerde vrouwen in. Nouveau riche, neu reich. Net iets te oud voor zo'n ding. Hier en daar een liftje en wat Botax om lijf en gezicht nog bij de tijd te houden. Ze hebben het ding vaak gekregen van hun lief, nadat het Minicoopertje (met 25.000 op de teller) niet meer leuk was of omdat er maar twee doosjes sushi's van de Japanse traiteur in het kofferbakje passen. Of nadat het cabriootje toch meer bleek te tochten dan gedacht. S.U.V's. Elk nadeel heeft zijn voordeel, want het groeiende aantal van die ronkende beesten brengt meer geld in de staatskas, omdat ze zwaarder zijn (dus meer belasting). Maar elk voordeel heeft ook een nadeel. Parijs en Londen overwegen om die dingen niet meer de stad in te laten, vanwege het gewicht en de grootte. Heb je eindelijk je man zo behaagd dat je er een krijgt, mag je er de grote stad niet mee in. In Amsterdam mag het nog wel. Zo lang als het duurt. En weet je hoe ze die dingen in Amsterdam noemen? PC Hoofttrekkers. Wat mij betreft het woord van de dag, met de complimenten aan De Volkskrant. Inmiddels is de strijd tegen de SUV's elders al aangebroken. Kijk maar, je kunt al bumperstickers kopen:

PS Realiseer me plotseling dat BBW (beste buurman Wim) ook zo'n beest heeft, maar dat telt niet mee. Die had hem al voordat ze in de mode waren. Dus dan is het ok

28 07 04 - 07:25Raak 2

Gedeelde smart is halve smart. Zie gisteren, de inbraak in mijn auto. Gisteren bleek dat dezelfde nacht de nagelnieuwe, gekoesterde motor van een buurman is gestolen. Vanmorgen bij het uitlaten van het hondebeest, zag dat ik het achterruitje van een buurtgenoot met plastic was dichtgeplakt. Ook uit zijn dashboard hingen alerlei gekleurde draadjes. Gedeelde smart....maar het blijft hufterig.

27 07 04 - 16:58Raak !!

Denk je in een redelijke wijk te wonen, waar de criminialiteit van de Grote Stad aan voorbijgaat. 'Pats', hoorde ik vannacht. 'Raar geluid,' dacht ik nog, draaide me om en sliep verder. Vanmorgen om zeven uur zag ik 't. Ruitje van de auto ingetikt. Radio keurig verwijderd. Draadjes -alle kleuren van de regenboog- hingen wat triest uit het dashboard. Ik schat dat het de vijfde keer is dat me dat overkomt. Ik beperkte me tot een stevige vloek. Dat alles gebeurde onder het raam van onze slaapkamer. M -nog in bed- had de vloek gehoord en belde in de auto: 'Een dag met een vloek beginnen, is niet goed....' Toen ik zei what happened, was het o.k. Vroeger werd ik er nog heel erg boos om. Voelde me aangetast in mijn privacy, mensen zaten aan mijn spullen. Alles went. Nu was ik alleen maar geïrriteerd vanwege het gedoe. Terwijl eigenlijk iedereen efficiënt meehelpt: de collega die over de auto's gaat, de huismeester die de auto wegbrengt, de garage die aan de slag gaat en zelfs de politie die mij via internet een aangifte laat doen. Wat wil je nog meer. Het wordt bijna leuk. Bijna, zei ik.

26 07 04 - 09:46Eiffel

We waren even weg. Eerst naar Trier, omdat in mijn hoofd zat dat ik Trier persé een keer wilde zien. Het viel me te tegen, een gewone Duitse stad, wel met hier en daar prachtige overblijfselen uit oude tijden. Mijn verwachting was anders en dus: teleurstelling. Wat fijn dat ik dan een partner heb die zegt: "Je wilde er altijd naar toe. Pas als je dat doet weet je hoe het is en dan kan het meevallen of tegenvallen." Blij dat er iemand in onze relatie is die zo wijs is. Ik ben dan meer van sombermans: heb ik weer, verkeerd geboekt, niet goed geïnformeerd en zo....  Dus, na een avond en een nacht opgebroken en links en rechts door de Eifel getoerd. Wat een prachtig gebied en dat hemelsbreed zo'n tweehonderd kilometer van huis. Prachtige vergezichten, bergen en dalen. Uitgestrekte goudgele korenvelden die ik nog uit het pre-mais-tijdperk ken. Verstopte historische schatten. Gastvrije mensen. Een uitsekend pensionnetje in Hellenthal, een dorps van niks. Leeg en stil, maar een uitzicht en wandelpaden.

23 07 04 - 07:55Telefoon

Ik heb maar weer een keer 'ja' gezegd. Tegen Dailycom. Deze week was het weer feest. Maandag: telefoon. "U spreekt met KLM, spreek ik met de L.A.M.M. Donders ?" Hoezo? Heb ik een reis rond de wereld gewonnen? "Nee, maar ik heb wel een heel bijzondere aanbieding speciaal voor u...." Een half uur later: "Spreek ik met de heer L. Donders ?" Hoezo? "We hebben een bijzondere opportunity voor u...." Het ging over beleggen in milieuvriendelijk, vegetarisch, antroposofisch tropisch hardhout... Dinsdag: drie stuks. Parket, beleggen, telefoon provider. Woensdag: weetikniet meer, maar ook twee. Donderdagavond: een reisverzekering boer en een telefoon provider. Geweldig aanbod ! In het weekeinde maar eens even kijken waartegen in precies ja gezegd heb.

22 07 04 - 17:05Pfffffff

Negentwintig komma vijf, wijst de (buiten)thermometer vandaag aan als ik naar huis rijdt. Zon hoog aan de hemel. Vocht in de lucht. Volgens mij krijgen we vanavond of vannacht weer een paar liter water. Ik loopt te puffen. Aan vakantie toe. Morgen gaan we met zijn tweetjes een weekeindje weg. Naar Trier, de oudste stad van Duitsland. Ben erg benieuwd. Sowieso al heerlijk om er even samen uit te zijn. Is eigenlijk niet zo heel vaak gebeurd de afgelopen dertien jaar, sinds we Max hebben.  Over Max gesproken, die heeft zijn vijfde zeilschooldag bijna achter de rug. Niks gehoord. Geen nieuws is goed nieuws. En verder ben ik aan vakantie toe.....pffffff

20 07 04 - 20:45Zomer

Vandaag normaal gewerkt. Fijne dag. Paar problemen opgelost, dat geeft altijd een goed gevoel. Ook buiten gekeken: regen. Regen. Regen. Regen. Max is aan het zeilen. Vandaag dacht ik: hij had net zo goed onderzeeles kunnen nemen. Want boven het water was ongeveer net zoveel water als in het water zelf. Kan dat eigenlijk ? In het Duits zeggen ze (vertaald): ik zou best wel muisje willen spelen om te kijken hoe het onze grote jongeman gaat. Verder even geen inspiratie om te bloggen. Spijt me, slechtvoor de klantenbinding, maar het is even zoals het is. Ben aan vakantie toe....

18 07 04 - 23:11Kind weg

En dan is je kind zomaar ineens weg. Voor het eerst een hele week. Op zeilkamp. Loslaten ! Heet dat. Raar, eigenlijk gaat Max heel erg zijn eigen gang, maar om hem dan ineens echt, voor een week aan anderen te geven.....Meer tekst heb ik nu niet, want ik ben er teveel mee bezig....

14 07 04 - 19:50Zomer

Het is prachtig buiten. De vogels vliegen wat langzamer dan normaal, vanwege de hitte. Verschillende bloemen in de tuin draaien gezellig met de zon mee. De parasol moet opgezet worden, want in de zon zelf is het te heet. Onder onze plataan is het heerlijk. We hoeven helemaal niet op vakantie. Het is hier zalig, droog wit wijntje, lekkere salade, lekker visje. Mmmmmmmm, zomer. Ik word wakker en kijk buiten: het regent, het is vijftien graden, het is zelfs ìn huis koud. Fijn dat er ook nog dromen zijn. Maar nu eerst even een trui zoeken.

Hoe op North Sea Jazz was, vroeg iemand (zie "Prijs"). Goed, geloof ik. Maar ik was gezondheidsmatig gezien niet in staat om mij in het swinggeweld te mengen. Ik heb mijn twee kaarten weggegeven aan een goede vriend die er met zijn zoon heen is gegaan. Cadeautje. Hij stuurde me een enthousiast bedankmailtje, wenste me beterschap, maar deed daarbij wel het dringende verzoek om een volgende keer, als ik weer eens kaarten voor iets moois heb, wèl te zorgen dat ik met angina of iets anders in bed lig. Zodat hij dan weer kan gaan. Van je vrienden moet je het hebben. Toch ?

11 07 04 - 21:03Schijf

Mijn anti-biotica zijn bijna op. Voor mij betekent dat dat ik dus bijna beter ben. Mijn lichaam zegt hetzelfde. En de dokter had het voorspeld. Dus iedereen heeft zijn werk gedaan. Blijft nog over het antwoord op de vraag: waarom overvalt die Angina mij en waarom nu? Want daar geloof ik zo langzamerhand wel in, dat komt niet alleen maar zomaar toevallig langs. Ik denk er over na.

Maar goed, van mijzelf mocht ik ervandaag voorzichtig uit. Op naar Schijf. Schijf, dat zeg ik. Wie nu denkt: nooit van gehoord, krijgt onze hele redactie west over zich heen. Schijf is een bescheiden metropool in het westen van de provincie, zo'n acht kilometer oostelijk van die andere metropool: Roosendaal. Nou Schijf was vandaag meer metropool dan Roosendaal, maar in Schijf was het dan ook kermis en een soort jaarmarkt. Hamburger en friet- en currylucht, veel herkenbare Nederlandstalige muziek uit de luidsprekers., de clown Coco en het hele dorp netjes aangekleed aan de wandel. Het deed me denken aan mijn dorp Heeze tijdens de kermisdagen, in de tijd dat ik kind was. Ik heb nog even geprobeerd een hyperlink voor Schijf te maken, maar een beetje Googelen leverde me op: harde schijf, Angela Schijf en de Schijf van Vijf. Dus dat schiet niet op. Waarom we in Schijf waren, hoor ik je denken. De vrouw van een collega is kunstenares, ze maakt keramiek en daar ben ik dol op. Ze heeft midden in Schijf een galerie, in de voormalige woning van het Hoofd der School. Daar wilde ik graag heen. En dat was de moeite waard, zowel haar werk als dat van twee andere kunstenaars die bij haar exposeren.  De feestvreugde van Schijf kregen we er als een toegift bij. Via Roosendaal naar huis, daar leek het wel of ze een kanon hadden afgeschoten. Niks te doen. Schijf heeft vandaag voor ons gewonnen

09 07 04 - 14:48Ziek

Heel veel jaren geleden hoorde een chauffeur die bij mijn vader werkte uit de radio een nieuwsbericht waarin de woorden Paus en Angina voorkwamen. Hij reageerde met de historische woorden: "Is-ie nou weer op reis, ik dacht dat-ie ziek was...." Ik heb Angina en lig al twee dagen in bed met joekels van pillen die ik niet kan slikken, omdat slikken erg veel pijn doet. Dus die ik ze in een watertje, fijngestampt. Dan doet het nog pijn maar minder.....Er staan vier dagen voor, zegt mijn fantastisch huisarts. Hij heeft bijna altijd gelijk. Dus: nog tweeëneenhalve dag. Ik hou er een stopwatch bij en de nieuwe (extra dikke) Henning Mankell.