Nog drie nachten slapen en ik ben vijftig. Het houd me toch bezig. Had ik niet verwacht. Niet negatief trouwens. Ik wilde eigenlijk elke dag deze week wat schrijven over de vijf decennia van mijn leven. Maar gisteren kwam ik er niet aan toe, dus ben ik nu al achter. En weet je wat er dan gebeurt? Nou, dan maar niet. Ook goed. Ik verheug me op mijn feest. Interessant gesprek met een interessante collega vandaag.
"Ik hoor dat de crème de la crème van ons bedrijf is uitgenodigd...."
"Nou, zo ben ik niet te werk gegaan, meer....."
"Ik ben niet uitgenodigd....."
"Klopt, omdat ik weet dat je toch niet zou komen, want je komt nooit op feestjes....".
"O, ja, dat is waar...."
Heerlijk, met dat soort mensen mag ik elke dag werken....als het aan Balkenende en zijn bende ligt, nog vijftien jaar. Collega's, zet je schrap, ik ben nog hartstikke fit en sterk...