Soms tref je mensen op je weg die het leven nog echt te lijf gaan. In onze buurt is de afgelopen jaar praktisch alles wat er aan middenstand was verdwenen. Toen we hier kwamen, begin jaren negentig van de vorige eeuw, was er een slager, een drogist, een snoep/tabak/lectuur winkel. Gewoon tussen de woonhuizen. Aan sommige huizen zie je dat er voor die tijd nog veel meer winkels geweest moeten zijn. De drogist sloot de tent, daar is nu een bloemenzaak, dat wel. Maar drogistenspullen heb je vaker nodig dan bloemen. De slager sloot zijn tent, zijn winkel is omgebouwd tot een mooi woonhuis. De snoep/tabak/lectuur winkel is nu een handel in tweedehands platen en boeken. Leuk, maar die heb je niet elke dag nodig. Ok een eindje verder is een Aldi, een keurslager, een groentewinkel en een bakker, maar dit zitten in zo'n ongezellig modernerwets gebouw. Waarom schrijf ik dit op? Omdat we sinds anderhalve week een RESTAURANT in de straat hebben. Jawel. Twee jonge mensen uit het vak van de communicatie en journalistiek zijn een eethuis begonnen: Aan Tafel!. We hebben er gisteravond gegeten: het mag er zijn. Geen culinaire orgasmes, maar eenvoudig en goed (en dat kun je van steeds minder restaurants zeggen). De meisjes uit de buurt hebben er een weekeindbaantje bij, de serveersters zijn dochters van vrienden of bekenden. Het leek gisteravond een beetje op de huiskamer van de buurt. Eén ding is me ook bijgebleven: de eigenaresse, jong en vrolijk, vertelde en passant dat ze overdag gewoon haar eigen werk (iets met communicatie) nog heeft, twee kinderen (11 maanden en 2 1/2 jaar) op de wereld heeft gezet, maar het niet kan laten om ook volop in het restaurant mee te draaien...tsja, sommige mensen....

O, ja het restaurant heet dus: Aan Tafel. Ze hebben een website: www.allemaalaantafel.nl. Reserveren: 013 577 11 37.