Tsjee, weer een baas weg. Ruim drie jaar geleden overkwam het me: hoofdredacteur Martin Fröberg verliet Omroep Brabant om de IKON op zijn kop te zetten. Gisteren belde mijn baas mij -notabene op de Dag des Heren- omdat hij me moest spreken. Hij, hoofdredacteur Jan Kriek, gaat weg. Naar de EO. Een zekere lijn zit er wel in: na ongeveer een jaar of drie pakken ze hun biezen. Na een jaar of drie trekken ze naar een nieuwe werkgever die iets met geloof en religie heeft. Na een jaar of drie laten ze me wel mooi achter, weliswaar met veel fijne mensen, maar toch. Het is een knip in iets moois, want als je zo intensief met iemand samenwerkt dan ontstaat er het een en ander. In dit geval: grenzeloos vertrouwen, geen dubbele of driedubbele agenda's, aan drie woorden genoeg, vaak zelfs zonder woorden al op dezelfde lijn. Ik ben blij voor 'm, want hij gaat naar Netwerk en da's niet niks in journalistiek Nederland, maar ik ga hem wel missen. Hij mij ook, zei-die vandaag een paar keer. En dat voelt goed.