Het eerste waar mijn oog op viel na terugkomst uit Italië was een krantenknipsel dat mij kond deed van het feit dat bekende artiesten (ik kende er geen een van) gesigneerd ondergoed beschikbaar stellen voor een goed doel. Welkom thuis ! Het tweede was het gefluit van de vogels in de vroege ochtend. Lente ! Welkom thuis ! In de bagage wat eigen citroenen van onze bomen in Castellabate en een warm gevoel. Het was daar volop lente, wel wat later dan normaal. De amandelen begonnen net voorzichtig te bloeien. De olijven vormen nog geen vruchten, maar de natuur is daar 1800 kilometer zuidelijk wel al verder. Elke morgen ontbijten in de ochtendzon, daarna aan het werk met de kettingzaag en zo. En voorzichtig een beetje Italiaans proberen te praten. Even een bezoekje aan mijn taallerares van vorig jaar in Salermo en aan de Bar waar ik elke morgen mijn caffé met cormetto con ciocolatta nam. Alsof een verloren zoon terugkwam. Ze knuffelden me haast dood. Da's Italië, da's òòk Italië. En nu weer thuis en aan het werk. Er is heel veel te doen, maar ik heb er zin in.