Holland en de Midzomernacht
Hij woont met zijn vrouw en kleine zoon in de buurt van het Engelse Stratford. Is projectontwikkelaar en heeft grote plannen in Dubai waar hij de afgelopen paar jaar als meer dan twintig keer geweest is. "Als ze daar geen gekke dingen doen zoals atoombommen maken en zo, wordt Dubai het New York van de 21ste eeuw," vertelt hij met glinsterende ogen. "Als je geld hebt, moet het het in onroerendgoed in Dubai stoppen," is zijn dringende advies. Cas heet hij. Diepdonkerbruine ogen en gitwart haar. Zijn grootvader kwam uit Pakistan naar Engeland. Hij is in Engeland geboren net als zijn vrouw en zijn tweejarig zoontje met wie ze Engels en Urdu (de officiële landstaal) spreken. "Want hij moet wel wat van zijn roots meekrijgen..." Projectontwikkelaar in het hart van Engeland en zijn mooie Pakistaanse vrouw onderwijst Engels aan mensen die geen Engels kennen.
"And you, where are you from?" vraagt Cas.
"From Holland".
"Ah, Holland. Ehhm is that the country where they sometimes don't have a night?"
Even snap ik het niet. Wil yes zeggen omdat ik denk dat hij onze Koninginnenach bedoelde.
"Where sometimes the night aint dark?"
Stik, hij bedoelt de midderzomernacht, het noorderlicht!
"No you means Norway!" zeg ik.
Vindt-ie ook goed: "O.k. Norway. Mhmm Holland, actualy I don't exactly know where it is.
Komende week is ie weer thuis. Hemelsbreed woont hij -wat zal het zijn- een dikke zeshonderd kilometer van ons.