Ik zit te dubben. Zal ik af en toe weer ns wat gaan schrijven? Soms heb ik drang. Maar ik wil me ook niet verplicht voelen. Dat is mijn valkuil. Vooruit klein stukje dan, afgelopen week in de trein geschreven:

De trein van Amsterdam naar Tilburg. Tweede klas. ‘stilte silence’ staat op ramen. ‘Sssst’ zegt een pictogram, een gezicht en profile met een vinger voor de lippen. Twee dames nemen luid de dag door. En die van gisteren en morgen. Met schroom, maar toch: ‘Weet u dat u in een stilte deel van deze trein zit? Ik ben moe na een lange dag en ik wil graag wat rust, daarom ben ik hier gaan zitten’. De reactie: ‘Ga dan lekker ergens anders zitten.’