Vanavond was het zover. Een afspraak maat Bas Mulder. Drieënzeventig jaar, missionaris in Paramaribo en even op vakantie in Nederland. Zijn vakanties hier zitten overvol: familie, de verschillende kloosters van de Redemptoristen, hier en daar een huis zegenen (Surinaams gebruik), hier en daar een mis en hier en daar geld inzamelen. Wie hem treft heeft geluk, want hij heeft het druk. We (Max en ik) hadden geluk. We hebben Bas opgepikt in een pastorie in Tilburg en hebben met hem gegeten. Hij vertelt honderduit: over zijn zwervers, hiv-, aids- en andere patiënten, verslaafden, bendes dakloze jongetjes die 's nachts uit inbreken gaan - "En twee dagen later hadden alle kinderen in het weeshuis nieuwe sportschoenen....."- Over de politiek: er gebeurt daar niks, want volgend jaar verkiezingen. Zelfs Bouterse lijkt weer in de race (30% aanhang). Over zijn leven: ik zou volgend jaar stoppen en terugkomen, maar ik plak er nog wat aan om mijn -Braziliaanse- opvolgers verder op te leiden. Wat een man, vijfenveertig jaar werkt hij al in Suriname, vooral voor de mensen die veel of alles tekort komen. Ik was blij dat ik hem € 2815 kon aanbieden. Samengebracht door alle mensen die dat voor mij verjaardag hebben geschonken. Hij is er erg blij mee. Max zegt: "Hij was er even stil van..."