Mijn hele journalistieke leven lang heb ik er al wat mee. Als jonge radio-journalist maakte ik er dee mooiste reportages, ik was het liefst op die plekken, want daar trof ik de mooiste en de puurste mensen. Ik heb het over de Kruidenbuurt of Edisonwijk in Eindhoven. Maar die staat in mijn gedachten voor al die pure volksbuurten. Gisteren was ik even op hetr Lariksplein in de Graafsewijk in Den Bosch. Deur-aan-deur oranje partytenten. De bomen op het plein oranje ingepakt. Duizenden vlaggetjes. Twee dichtgetimmerde huizen": "'n paar weken geleden is hier gevochten en nou zijn die families allebei weg'. Met gastvrije mensen die hun hart op hun tong hebben. Ik was in vijf minuten bijgepraat in de trant van: 'Ons Hannie hè 'ne nieuwe scooter. Ons opa was in het ziekenhuis. Met ons Chantal gao 't op school best wel, alleen sommige misters....een kettingrokende, wat stevige vrouw, die op haar linker kuit een tatoo heeft van het portret van Frans Bauer.....een mevrouw vertelt enthousiast dat ze haar televisie (en de tv van iedereen die maar wil) in smeert met Lourdes-water op de dag dat Oranje voetbalt. Het heeft niet mogen baten....Maria was voor de Portugezen.