We waren even weg. Eerst naar Trier, omdat in mijn hoofd zat dat ik Trier persé een keer wilde zien. Het viel me te tegen, een gewone Duitse stad, wel met hier en daar prachtige overblijfselen uit oude tijden. Mijn verwachting was anders en dus: teleurstelling. Wat fijn dat ik dan een partner heb die zegt: "Je wilde er altijd naar toe. Pas als je dat doet weet je hoe het is en dan kan het meevallen of tegenvallen." Blij dat er iemand in onze relatie is die zo wijs is. Ik ben dan meer van sombermans: heb ik weer, verkeerd geboekt, niet goed geïnformeerd en zo....  Dus, na een avond en een nacht opgebroken en links en rechts door de Eifel getoerd. Wat een prachtig gebied en dat hemelsbreed zo'n tweehonderd kilometer van huis. Prachtige vergezichten, bergen en dalen. Uitgestrekte goudgele korenvelden die ik nog uit het pre-mais-tijdperk ken. Verstopte historische schatten. Gastvrije mensen. Een uitsekend pensionnetje in Hellenthal, een dorps van niks. Leeg en stil, maar een uitzicht en wandelpaden.