Vandaag is-ie er voor het laatst. Mijn baas, met wie ik in drie jaar tijd ook goed bevriend ben geraakt. Hij gaat iets leuks doen in Hilversum, net als mijn vorige baas trouwens. Ik hecht aan mensen en maak mezelf daar ook meteen kwetsbaar mee. Het is fantastisch als je in je werk (en trouwens ook daar buiten, met anderen) met mensen kunt lezen en schrijven. Nooit beducht hoeft te zijn voor dubbele agenda's. Altijd kunt zeggen wat je vindt en denkt. Vaak maar drie woorden nodig hebt of zelfs slechts een blik. Het wordt herschikken en opkrabbelen en dat in een tijd waarin het sowieso heel erg moeilijk is. Ik pink vandaag een traantje weg...