Vaak niet. Soms een beetje en soms best wel. Trots op mijn stad. Trots op Tilburg. Ik. Vaak niet, omdat het geen mooie stad is en omdat er dezelfde horken in het wild rondlopen als in veel andere steden in Nederland en elders. En omdat er heel veel moois is verdwenen, waarvoor heel veel lelijks is teruggekomen. Maar de mooie plekjes zijn er ook en die kennen we inmiddels. Vandaag was ik weer een echt trots. Vanwege een expositie die alleen maar in Tilburg mogelijk is. Namelijk in het onmetelijk grote complex van de voormalige AaBe fabrieken aan de zuidelijke rand van de stad. Daar is een expositie "Space_now  and then". Adembenemend, vooral vanwege de unieke combinatie van het leegstaande gebouw en de moderne kunst die daar bescheiden in gedrappeerd is. Hoe architectuur en kunst kunnen samengaan. Ik kan er heel veel over schrijven, maar je moet gewon gaan kijken. Ècht doen, tot en met 23 oktober. Waarschijnlijk ook de laatste kans om die verlaten fabrieken nog een keer van binnen te zien, want ze schijnen plat te gaan, zoals zoveel andere historische gebouwen. Gààn dus. Kijk maar eens even hier.