Het gebeurt elke dag duizenden keren. Overal. Altijd. En nu is het te dichtbij. Kind komt thuis. Boos. Verdrietig. Machteloos. Lastiggevallen door een paar jochies. Vastgehouden. Geslagen. GSM-etje uit zijn zak gehaald. Gehuurde DVD meegenomen. Dikke lip. Maar vooral woedend en verdrietig. Het gebeurt elke dag duizenden keren. Overal. Altijd. En nu is het te dichtbij. Schrijf het van je af. Fijn dat er een blog is. Mijn lief en ik zijn met z'n tweeën het buurtje ingegaan. We vonden een paar getuigen: "Hup mee in de auto, vier van die kleine mennekes..." Ze leiden ons linea-recta naar het huis van de verdachte. Daar was een grote broer die met ons meedeed, Godzijdank. Dadertje (14 jaar) opgespoord. Had GSM-etje al weer doorgegeven aan ander jongetje "in Noord". "Stap maar in, dan gaan we hem halen..." was ons dwingende voorstel, anders: politie. De jongeman vond dat niet zo'n goed idee. Sprong op zijn fiets en was na tien minuten terug met het GSM-etje. Morgen gaan we terug, € 43 vangen vanwege kosten gekraakte Sim-kaart. En op zoek naar de verdwenen DVD. Die is namelijk gestolen door hetzelfde jongetje dat ons zo fijn naar het GSM-diefje bracht...Welcome to the world.