Ze zijn er weer. De tig jonge paarden in de wei langs de A58 als ik naar mijn baas rijdt om daar waar voor mijn geld te bieden. In de ochtend is het een geweldig gezicht: ze dansen in de ochtendnevel, bekeken door de opkomende zon en de automobilisten. Achter elkaar aan, door elkaar heen. Lente ! Wat verder, langs diezelfde A58, de aspergevelden. Daar gaat het minder. Waar andere jaren 's morgens met man en macht asperges uit de grond gehaald worden, zijn nu twee mensen bezig. Lente, maar dan die van 2006. Op diezelfde A58 gisteravond een familiedrama. Ik reed terug van het bieden van waar voor mijn geld en zag hoe op de vluchtstrook een dikkige mamma-eend aanstalten maakte om met haar kroost -zeven of acht in getal- de snelweg over te steken. Ik hoefde niet uit te wijken, want ze waren nog niet op de rijbaan. In mijn spiegel zag ik achter mij het drama voltrekken. Moeder redde zich, geloof ik. Maar de kiddies....ik weet het niet....lente 2006.