Je hebt soms van die momenten dat je in de war bent. Dat je zorgen hebt, of dat je dènkt dat je zorgen hebt. Of dat je in de war bent van het in de war zijn, terwijl er rationeel eigenlijk niks is om in de war te zijn. Soms zelfs integendeel. Er zijn misschien mensen die denken dat dat bij mij een permanente gemoedstoestand is, maar dat is niet zo. Dezer dagen even wel. En laat ik nou vanmorgen vroeg in een interview met Medy van der Laan in de Volkskrant-bijlage lezen dat zij de meer dan prachtige zin van dichter Bert Schierbeek op haar werkkamer heeft hangen:

"Hoe, als je je met zorgeloosheid kon omringen, en dat dat je ruimte was..."

Komt-ie binnen? Zegt van der Laan: "Als je je geen zorgen maakt - wat kun je dan allemaal wel niet bedenken! Je zorgen maken staat voor mij gelijk aan: niet kunnen" .Zij is, zo zegt ze, iemand die kijkt naar wat er wèl kan, in plaats van wat er niet kan. Kijk Medy, ik vind dat je politiek gezien rare dingen doet, maar dit heb je wel mooi gezegd. Ik sla hem even op, op mijn blog als je het niet erg vindt.