Donlog kan ook eigenlijk geen moment van huis. Van Route 66, via jureren in Slovenië naar een weekje in Italië. Op Schiphol zeiden ze: ‘Ha bende gij daar wir?’ Al met al een week of vier onderweg met af en toe twee dagen thuis. Nee het was niet vervelend.

Maar goed: even weg dus en what happens? Corin Sweegers is plotseling van Koninklijke Bloede. Gewoon in het rijtje van Willem-Alexander, Maxima en dat ander spul van onze koninklijke familie. Uit de laatste terminologie zou je kunnen opmaken dat ik het niet zo heb op die verhevenen.  Dat klopt. Het is niet persoonlijk, die WA en ook Mevrouw de Koningin doen hun best en zijn volgens mij best leuke mensen. Maar ik voel mij er niet zo goed bij als mensen door de plek van hun wieg een aantal treden boven anderen staan. Het blijft wel fascinerend en typisch Nederlands dat veel mensen dat ook vinden en tegelijk toch een warm hart krijgen als ze ergens verschijnen. Waarbij ik dat vooral bij Mevrouw de Koningin heb.

En nu heeft dus die Koninklijke familie vanuit Wassenaar een lintje naar Corin in de Moerenburg gestuurd. Corin die wel de moeder van deze Buurtkrant genoemd mag worden. Corin die zich op allerlei fronten inzet voor anderen. Die bij tegenslag een dotje extra gas geeft. Die het niet onder stoelen of banken steekt als ze het ergens niet mee eens, maar mensen ook een aai over de bol kan geven.

Ik kon er niet bij zijn toen het lintje aan haar werd uitgereikt. Een mens kan niet alles, maar het is toch goed gekomen. Een dag later zag ik een bericht van onze onderscheiden Corin waarin ze iedereen bedankte en zei dat het eigenlijk niet haar verdiensten zijn, maar die van haar hele gezin. Kijk, dat is nou Corin: zelfs een Koninklijke onderscheiding zou ze nog in stukjes willen delen.

Dan kan ik wel zeggen dat ik het niet zo heb op die familie uit Wassenaar en op het gedoe met die onderscheidingen…..zij is er blij mee. En veel mensen die er ook een krijgen of gekregen hebben met haar. En daar gaat het om. Een dezer dagen vlieg ik weer vanuit Italië naar huis. Benieuwd of ik nog gewoon Corin mag blijven zeggen, of ik niet voortaan een diepe buiging voor haar moet maken. Hoewel, voor haar wil ik dat best doen. Mensen als Corin zorgen ervoor dat dingen gedaan worden. Onvoorwaardelijk. Niet lullen maar poetsen.