Je moet alles een keer meemaken. Vannacht, terwijl de disco beneden in het dal -zo tegen vieren- er nog een tandje bijzette, lichte paniek in het huis. Iemand had brand gezien, redelijk dicht in de buurt. Als 'huisbaas' (één van de huisbazen) moet je dan actie ondernemen. Buurman Mario uit zijn bed gehaald. Hij spreekt geen Nederlands, ik nauwelijks (eufemisme) Italiaans. Maar we begrepen elkaar. Met zijn zware jeep op zoek en ja, dikke kilometer van ons huis had de berm gebrand. Het smeulde nog en hier en daar een sliertje rook. Maar het is kurkdroog allemaal. Dus met een grote jerrycan water terug. Hier en daar wat gesprenkeld. Brandweer bellen had geen zin, aldus Mario, die komen alleen bij hoge vlammen. 't Is maar dat we het weten. Iedereen kon weer rustig gaan slapen, hoewel, de disco ging nog even door. Twee tot drie weekeinden in het jaar dreunt die beneden in het dal, rond feragusto, het grote zomerfeest. Maar het went, ik heb geslapen als een roos.