Musso….

Dacht dat het voor mij moeilijk was om met la lingua Italiana (per stranieri) te klungelen. Maar wat dacht je van mijn Japanse vrienden? Die moeten eerst die merkwaardige letters van ons proberen te kennen, kunnen en begrijpen (sapere, conoscere en povere). Daar deden Yumi en Tomo (twee klasgenoten, de een uit Osaka, de ander uit Kawasaki) ongeveer een jaar over. En toen kwamen ze de “R” tegen. En laat dat nou nog steeds een lastige zijn voor alle Aziaten. Dus wordt allore, allole en fruiti di mare, inderdaad, flutti di male. Maar die twee van ons die kregen het klaal ! Buongiolno werd buongiorno. De Ostelia waar we vaak aten werd Osteria. De naam van de Osteria: Il Brrrrrrrrigante, was eerst nog Il Bllllligante, maar na een paar dagen werd de “l”een “r”. Kunst, we hadden de meiden een glappa beloofd als ze het goed deden en ze moesten ons een grappa geven als het fout ging. We hebben voor een klein kapitaal aan Grappe (una grappa, le grappe) uitgedeeld en gekregen.. De voorlaatste avond dook een nieuwe Japanse student op. Ito. We hadden –IN HET ITALIAANS!!- een gesprek over het Leven, God en de Wereld en landden bij la guerra di monde secundo. De lieve Ito had zijn “r” ook stevig  aangepakt. En dus had hij het in ons gesprek hardnekkig over Mussorrini. Ik heb het maar zo gelaten. We hebben er een paar glappe op gedronken.